پرداختن به مقوله اخلاق و مسائل مربوط به آن همواره بحث انگيز بوده است اين امر نه به جهت دور از ذهن بودن و ناملموسي موضوع ، بلكه به دليل پيچيدگي و ارتباط هاي چند گانه آن با عواملي چون روحيات انسان، مسائل اجتماعي ، پيشرفت علوم و تكنولوژي ميباشد.
ما شاهد پيشرفت عظيم و همه جانبه دانش و فناوري پزشکي هستيم که ميدان عمل پزشکان را به حد چشمگيري وسعت بخشيده است.اين وسعت عملکرد خود مسائل تازه اي را در ارتباط بيمار با پزشک و جامعه، مطرح کرده است. اعمال جديد و فناوريهاي نوين، نياز به تدوين احکام اخلاقي و اقتصادي نويني دارد که لزوم تجديد نظر در قالبهاي سنتي را ايجاب ميکند.
شواهد نشان ميدهند كه اعتماد عمومي در حال كاهش است و پزشكان مواجه با تهديد روزافزون براي ارزشهاي شغلي خود هستند.
نقش اخلاق پزشكي و اتيكت شغلي، در حال كم رنگ شدن است.
بنابراين نقش آموزش پزشكي؛ چه در حين تحصيل و چه در دوره هاي تكميلي؛ بسيار حساس و لازم براي پزشك آينده است تا اين چالشها را شناسائي كرده و بر آن تسلط يابد.
در واقع، بكارگيري اطلاعات علمي و مهارتهاي وابسته؛ براي برقراري سلامت انساني؛ يك وظيفه حياتي در پزشكي باليني است و در اين رابطه پزشكان يك عامل بسيار مهم و غير قابل جايگزين اند
پزشك؛ علاوه بر دانش؛ از تجربيات و احساسات خويش براي درك و بهبود بخشيدن آلام انساني درحالات و لحظات ترس، ابهام و انتظارات بهره ميگيرد.
در اين وضعيتهاي بي نهايت آسيب پذير، اين پروفشناليسم يعني تعهد پزشكي است كه جامعه را وادار به احترام به پزشك مي نمايد و او را مورد اعتماد خود قرار مي دهد.
در عصر حاضر، انديشه ها و تدابير دوران گذشته، جوابگوي تمام نيازها در ارتباط با تعهد حرفه اي و اخلاق پزشکي نخواهد بود.
اخلاق پزشکي، تعهد حرفه اي صرفا" با گفتار بدون آموزش و پراكتيس جدي و الگو برداري صرف، مشکل گشاي همه مسايل نخواهد بود.
درحال حاضر ما براي کنترل اخلاقي، نياز به طرح اصول و چارچوبهاي راهنمائي کننده داريم. بايد در برنامه هاي آموزشي بيمارستاني و علوم پايه به اين مسايل توجه عميق نمائيم.
بدون توجه به اعتقادات مذهبي و اعتقاد به قداست پزشکي، هرگونه طرحي؛ مي تواند مشکل آفرين باشد.
برگرفته شده از: ارايه دکتر علي رضا کاهاني در سومين سمينار اخلاق پزشکي